Wolność młodych i dorosłych (06.03.2020)

Gdy jesteśmy mali, chcemy być dorośli. A gdy już tacy jesteśmy - tęsknimy za szkołą. Jak to jest, że to się zmienia?

Będąc nastolatkiem mamy dość nauki. Chcemy w końcu, podobnie jak nasi rodzice, robić w swoim czasie co chcemy zamiast się uczyć. Do tego, gdybyśmy już skończyli tą szkołę i zaczęli żyć na własny rachunek, nie musielibyśmy robić tak jak rodzice nam każą. Marzymy o tej wolności, która nas czeka w przyszłości. Pragniemy tej niezależności od nikogo ani niczego i tego, kiedy to my sami będziemy sobie stawiać warunki na jakich żyjemy. A rodzicom nie powinno być wtedy nic do tego, bo w końcu jesteśmy już samodzielni, zarabiamy i utrzymujemy się sami, a także wreszcie jesteśmy dorośli. Nie rozumiemy tego, dlaczego tak bardzo rodzice tęsknią za tym czasem, kiedy byli młodzi i chodzili do szkoły.

Więc.. dlaczego oni za tym tęsknią? Tęsknią za tym, bo czas szkoły, to całkiem beztroski czas. Uważają, że gdy było się małolatem, to na tamten czas ich ogromne problemy, porównując do tego co teraz mają, były błahe. I woleliby przeżywać znowu swoje miłostki i to, że znowu rodzic im czegoś zakazał zamiast martwić się o to, czy starczy mi do pierwszego. O to czy dziecko znowu nie wywinie im jakiegoś numeru. I także zastanawiają się nad tym, skąd wezmą ze swojej małej wypłaty pieniędze na wymarzony prezent. A także kiedy ta cholerna pożyczka się skończy. Wtedy nie musieli się o to martwić. O to w tym wszystkim chodzi. Młody człowiek uważa, że będzie wolny będąc dorosłym, a dorosły uważa, że był wolny będąc młodym. I to w tym wszystkim jest najdziwniejsze. Że młodzi chcą wolności od rodziców, a rodzice wolności od zobowiązań.

Wyjątkowo na koniec mam dla Was jeszcze cytat: 

„Na tym polega wolność - na robieniu tego, czego naprawdę chcesz.  Powiedz „Pieprzę to” światu, opiniom innych na Twój temat i sprostowaniu ich oczekiwaniom” - John C. Parkin